بررسی مسمومیت های حاد شهرستان بابل طی سال های ۷۵-۱۳۷۳

مقدمه: مسمومیت ها یکی از مشکلات مهم اجتماعی در عصر حاضر است. این مطالعه به منظور یافتن شیوع، علل و عوامل مسمومیت ها و پارامترهای دخیل در آنها در شهر بابل انجام گردید. مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی و براساس مدارک موجود در پرونده 411 مورد ارجاع شده به بیمارستان شهید یحیی نژاد شهر بابل طی سال های 1373 الی 1375 انجام شد. همچنین عوامل مختلف مرتبط با مسمومیت ها از جمله سن، جنس، داروها، مواد شیمیایی و غیر شیمیایی و ... مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: 55.5% مسمومین مونث و 45.5% مذکر بودند. کمترین درصد مسمومیت ها به سنین 15-6 و بالای 45 سال و بیشترین درصد مسمومیت ها به گروه سنی 25-16 سال تعلق داشت. 53.5 درصد مسمومیت ها مربوط به انواع عمدی و 26.3% اتفاقی بود. 79.8 درصد مسمومیت ها از نوع دارویی و شیمیایی بوده و مابقی جزو مسمومیت با عوامل شیمیایی غیر دارویی بودند. عامل اصلی مسمومیت سموم ارگانوفسفره (29.7%) بود و بقیه به ترتیب مربوط به ترکیبات اوپیوئیدی، فسفید آلومینیوم، جونده کش ها، نفت و اتانل بود. کلیه مسمومین با فسفید آلومینیوم تلف گردیدند. دیازپام با 18.5% مقام اول را در مسمومیت های دارویی داشت. بیشترین میزان مسمومیت های عمدی مربوط به گروه زنان بود (65%). بیشتر مسمومیت ها در فصل تابستان (34.2%) اتفاق افتاد. در 63.7% موارد لاواژ، 45.3% تجویز ایپکا و 1.6% موارد زغال فعال استفاده شد و از آنتی دوت های اختصاصی تنها در 5.4% موارد استفاده شده است. متاسفانه 9% افراد تلف شدند. نتیجه گیری: اکثر موارد مسمومیت ها در بزرگسالان به قصد خودکشی و در کودکان بصورت اتفاقی رخ می دهد. بنابراین باید توجه بیشتری به محدود نمودن دسترسی مردم به دارو نمود. همچنین مطالعات بیشتر برای یافتن دقیق علت اقدام به خودکشی و راه های جلوگیری از آن توصیه می شود.